Πέμπτη 1 Μαρτίου 2012

Ο προσωπολήπτης Θεός του Αρμίνιου.

Πρόσφατα έπεσα σε μια ανάρτηση της epistoli.gr που 'εξηγούσε' γιατί ο Καλβινισμός είναι λάθος και ως αποτέλεσμα ο Αρμινιανισμός είναι σωστός. Η ανάρτηση έχει πολλά στραβά κατά τη γνώμη μου και πολλά τα οποία θα μπορούσα να σχολιάσω. (Πέρα απ' το γεγονός ότι ανήκει σε μια αντι-τριαδική ομάδα.) Ίσως αργότερα να βρω χρόνο και να επανέρθω με πιο πολλά σχόλια.

Σ' αυτή την ανάρτηση όμως θα ήθελα να επικεντρωθώ σ' έναν απ' τους λόγους που δίνει για να αποδείξει ότι η διδασκαλία του Καλβινισμού είναι λάθος: Λέει λοιπόν η epistoli.gr ότι ο Καλβινισμός είναι λάθος επειδή:
Κάνει τον Θεό προσωπολήπτη. Αντίθετα η Γραφή διακυρήττει ότι ο Θεός δεν ειναι προσωπολήπτης (Πράξ. ι.34).
Αυτό το επιχείρημα το επαναλαμβάνουν συχνά οι ακόλουθοι του Αρμίνιου και γενικά αυτοί που αρκούντε σε μια επιφανειακή ανάγνωση των Γραφών και των επιχειρημάτων των δύο πλευρών.

Κατ' αρχάς θα πρέπει να συμφωνήσουμε ότι ο Θεός που παρουσιάζει η Αγία Γραφή, δεν είναι προσωπολήπτης. Όπως και η epistoli.gr γράφει, στις Πράξεις ι. 34 λέει: Τότε ο Πέτρος ανοίξας το στόμα είπεν· Επ' αληθείας γνωρίζω ότι δεν είναι προσωπολήπτης ο Θεός.
Το ερώτημα λοιπόν δεν είναι αν ο Θεός ειναι προσωπολήπτης (όλοι συμφωνούμε πως δεν είναι), αλλά αν ο Καλβινισμός ή Αρμινιανισμός προωθούν ένα μοντέλο Θεού προσωπολήπτη.

Σ' αυτή την ανάρτηση, θα εξηγήσω πρώτα γιατί η διδασκαλία του Καλβινισμού δεν κάνει τον Θεό προσωπολήπτη και δεύτερον γιατί η διδασκαλία του Αρμίνιου παρουσιάζει έναν Θεό προσωπολήπτη. Πρώτα όμως θα εξηγήσω τι σημαίνει προσωποληψία.

Τι κάνει ένας προσωπολήπτης;

Η λέξη προσωπολήπτης (ή τα συνώνυμά της) εμφανίζονται στα παρακάτω εδάφια:
  1. Λευτικό 19:15
  2. Δευτερονόμια 16:19
  3. Β Σαμουήλ 14:14
  4. Β Χρονικών 19:7
  5. Παροιμίες 24:23
  6. Παροιμίες 28:21
  7. Α Πέτρου 1:17
  8. Πράξεις 10:34
  9. Ρωμαίους 2:11
  10. Ιάκωβος 2:1-9
Τι θα έκανε ο Θεός αν ήταν προσωπολήπτης; Θα συμπεριφερόταν διαφορετικά σε κάθε άνθρωπο ανάλογα με τη κοινωνική θέση του ατόμου, την προσφορά του, τη περιουσία του, τη δημοτικότητά του ή τις απόψεις του. 

Ο Καλβινισμός δεν κάνει τον Θεό προσωπολήπτη.

Σύμφωνα με τη διδασκαλία του Καλβινισμού, ο Θεός  προεξέλεξε τους δικούς του πριν ακόμη αυτοί ζήσουν και χωρίς να 'δει' αν αυτοί θα πιστέψουν ή όχι στη ζωή τους. Άρα ο Θεός είναι προσωπολήπτης; Όχι βέβαια. Αφού για την επιλογή του έμεινε ανεπηρέαστος απ' όλα τα χαρακτηριστικά του ατόμου. Διάλεξε αυτούς που ήθελε να διαλέξει. Ο Θεός δεν έχει ανάγκη από σπουδαία πρόσωπα έτσι κι αλλιώς.  Ο Καλβινισμός διδάσκει ότι οι εκλεκτοί εξελέγησαν εν Χριστώ.

Ο Ιάκωβος το 2:5 κάνει μια ρητορική ερώτηση: δεν εξέλεξεν ο Θεός τους πτωχούς του κόσμου τούτου; Όχι μόνο λοιπόν ο Θεός δεν είναι προσωπολήπτης (ώστε να προτιμάει τους σημαντικούς) αλλά κάνει ακριβώς το αντίθετο: Διαλέγει του φτωχούς.

Ο Αρμινιανισμός κάνει τον Θεό προσωπολήπτη.

Ο Αρμινιανισμός απ' την άλλη πλευρά διδάσκει πως ο Θεός είναι προσωπολήπτης. Λέει η epistoli.gr το εξής: 
Ο Θεός εκλέγει βάσει της πρόγνωσής Του σχετικά με την πίστη και την απιστία.

Δηλαδή, με άλλα λόγια, ο Θεός προείδε πως θα συμπεριφερθούν οι άνθρωποι, ποιοί θα αποφασίσουν να πιστέψουν στη ζωή τους και αυτούς διάλεξε. Αυτή η άποψη έχει πολλά προβλήματα. Π.χ. κάνει το Θεό ένα ζητιάνο στους ανθρώπους. Περιμένει ο Θεός τους ανθρώπους να αποφασίσουν να σωθούν. Ας επικεντρωθούμε όμως στο θέμα της προσωποληψίας.

Σύμφωνα με την άποψη του Αρμινιανισμού, η επιλογή του Θεού δεν ήταν ανεπιρέαστη, αλλά επιρρεάστηκε απ' την σοφία, την εξυπνάδα, την κρίση και την πίστη του ατόμου. Αυτό δεν είναι ο ορισμός της προσωποληψίας; Δηλαδή ο Θεός, διάλεξε με βάσει την ικανότητα του ατόμου. Στο Κατα Ιωάννη 1:15 λέει: Όσοι εδέχθησαν αυτόν, [...] οίτινες ουχί εξ αιμάτων ουδέ εκ θελήματος σαρκός ουδέ εκ θελήματος ανδρός, αλλ' εκ Θεού εγεννήθησαν. Δεν είναι λοιπόν η καλή κρίση, ή η καλή θέληση που "προείδε" ο Θεός στον άνθρωπο και τον επέλεξε. Αυτό διδάσκει η Γραφή (αντίθετα με τον Αρμινιανισμό). Στους Ρωμαίους 9:15-16 λέει: Διότι προς τον Μωϋσήν λέγει· θέλω ελεήσει όντινα ελεώ, και θέλω οικτειρήσει όντινα οικτείρω. Αρα λοιπόν δεν είναι του θέλοντος ουδέ του τρέχοντος, αλλά του ελεούντος Θεού. Η εκλογή του Θεού λοιπόν δεν έχει να κάνει ούτε μ' αυτόν που έτρεξε ούτε μ' αυτόν που θέλησε, αλλά αποκλειστικά και περιοριστικά στον Θεό. Ο Θεός που διδάσκει ο Αρμινιανισμός είναι προσωπολήπτης.

Να δώσω ακόμη ένα παράδειγμα: Αγαπάτε τα παιδιά σας επειδή έκαναν, θέλησαν, έτρεξαν ή κατάφεραν κάτι; Όχι. Επειδή απλώς είναι παιδιά σας. Γιατί περιμένετε ο Θεός να σας αγαπήσει αφού πρώτα δει τις επιλογές σας;

 Συμπέρασμα

Είναι τουλάχιστον περίεργο που οι οπαδοί του Αρμίνιου κατηγορούν τη διδασκαλία του Καλβίνου ότι διδάσκει πως ο Θεός ειναι προσωπολήπτης. Την ίδια ώρα που οι ίδιοι οι Αρμινιανιστές είναι αυτοί που το υποστηρίζουν αυτό.

Ο Θεός αγαπάει το λαό του επειδή τον αγαπάει. Υπάρχει άραγε καλύτερη αιτία έξω απ' τον Θεό που θα προκαλέσει την αγάπη Του για το λαό Του; Όχι. Παρόλ' αυτά η διδασκαλία του Αρμίνιου αυτό υποστηρίζει. Αυτό όμως έχει συνέπειες καθώς αλλοιώνει τη φύση του Θεού. Γνωρίζουμε ότι ο Θεός ειναι πάντα καλός, και αν επιθυμεί να πραγματοποιήσει κάτι θα το κάνει ανεξάρτητα αν το κατανοείς ή όχι.


ΥΓ. Σε περίπτωση που η σελίδα ή το link της epistoli.gr αλλάξει, έχω αποθηκεύσει ένα αντίγραφο του άρθρου εδώ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου